Yüreğime sığındım, kara güller sunarak.
Birçok ümit besledim, kederle yoğurarak.
Kapılar bir bir kapandı, hüznü destekledi,
Birgün yüzüm gülecek diye umutlanarak.
Acılar yaş oldu, aktı kan gölü gözlerimden.
Yazık! Yıllar da uslanmadı bu dilin sözlerinden.
Kimliğime sığındım, el vermedi günlerim.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta