camları bahçeyi gören bir evdi bizimki
her akşam üzeri babamı beklerdim aynı saatte
pencereye ilişirdim usulca
kiremitler tabak olurdu
ağaç yapraklarından dolmalar yapardık ikram etmek için
hele ki; Ceyda'yı dövüp eve saklandığım günü hiç unutmuyorum
babası kültür müdürüydü annesi öğretmen
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
