Bir şey asılıyor ipimize, koparmadan çekiyor, çektiriyor.
Şöyle bi bakalım hayatımıza; ilk ne zaman uykusuz kaldık,
ne zaman geceleri gezer olduk.
Önce neye ıslandı kirpiklerimiz,en çok neye ağladık.
Bir kalbimizin olduğunu sızladığında fark etmedik mi?
İlk ne zaman ölmeyi istedik.
Bir kağıda ihanet yazıp da, vasiyet diye koyduğumuzda masamıza sebebi neydi?
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta