Bir şey asılıyor ipimize, koparmadan çekiyor, çektiriyor.
Şöyle bi bakalım hayatımıza; ilk ne zaman uykusuz kaldık,
ne zaman geceleri gezer olduk.
Önce neye ıslandı kirpiklerimiz,en çok neye ağladık.
Bir kalbimizin olduğunu sızladığında fark etmedik mi?
İlk ne zaman ölmeyi istedik.
Bir kağıda ihanet yazıp da, vasiyet diye koyduğumuzda masamıza sebebi neydi?
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta