Biz seninle bir denklem gibiyiz, çözülemeyen bir geometri sorusu sanki,
Farklı açılardan başlıyoruz ve kesişme noktasında buluşuyoruz,
Ben sana doksan derece düşüyorum, sen kırkbeş dereceyle sabitleniyorsun bana,
Bazen aynı kümenin elemanı oluyoruz, bazen farklı kümelerdeyken kesişiyoruz,
Her sayıya bölündüğümde sen çıkıyorum, sen toplamlarımın sonucu oluyorsun,
Kesirli sayıda pay veriyorlar beni sana, iki bilinmeyenli bir denklem oluyoruz,
Beni birle çarpıyorlar, seni bana bölüyorlar,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta