TEK BAŞINA
Tek başına düşer insan şu dünyanın kucağına
Ateş tek başına düşer aşına ocağına
Anlık sevinçleri yetmez ucuna bucağına
Güler birlikteyken insan, fakat ağlar tek başına
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta