Karanlık odaların loş ışığında
Yalnızlığın gölgesi çöküyor üstüme
Duvarlarla hesaplaşıyorum her gece
Dalıyorum yine uykulara sessizce
Unuttum ben, hem gecemi, hem gündüzümü
Yıllarca içime attım sevincimi hüzünümü
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Ne yaptım ki sana düşmanım oldun
Kalbimi gözyaşı ve acılarla doldurdun
Yaşarken ölmeden öldüm
Ne istedin dünya benim gibi kulundan
Güzel bir çalışma,
etkileyici dizeler.
Yüreğinize sağlık.
Selam ve muhabbetle...
yüreğinize kaleminize sağlık aşk şiirlerinin kraliçesi mükemmel olmuş..
yürek hüzün ve sitem akmış...
etkileyici bir anlatımla duygusal bir akıcılık...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
hüzünlü ve duygu yüklü şiirinizi kutluyorum.
sevgiler
müzehher
Çok hüzünlü bir şiir.
Çok içten yaılmış
Tebrikler.
Kadir Tozlu
Birazda beni anlatmışsınız Hatice hanım bu şiirinizle.
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta