Tek Aşkım Şiiri - Ender Günçelik

Dün gece yine seni düşünürken
Bir an sıkıntı doldu içime
Sokağa çıkıp dolaşmak
Dolaşırken de seni beş-on dakikalığına unutmak istedim.
Hiçbir şey almadım üzerime
Hemen o sıkıcı dört duvardan ayrıldım
Kapıya gelince düşündüm ki
Kapı bir engel senle benim aramdaki gibi
Merdivenleri yavaş yavaş inmek istedim
Ama ne fayda
Sanki sen vardın aşağıda ve beni bekliyordun orada
Daracık sokakta ben ve yalnızlığım vardı artık
İçimden of çekmek geldi.
Kafamı havaya kaldırdım
Ve orada da sen vardın
Yıldızlar vardı ve sokağı aydınlatan sokak lambaları
Onlar da sen gibi ışıldıyorlardı etrafına.
Az yürüdüm, yalnızlığım bozuldu
Geleni gördüm ve sanki sana benziyordu
Bir haykırış geldi içimden
Kime olduğunu bilmediğim
Sadece “sen ne yaptın da bunları hak ettin” diyordu o ses
Ve niye böyle bir vefasıza takıldın
Onu aklından bir türlü atamadın diyordu
On beş dakika sonra geri döndüm geldiğim yere
Sensizliğe ve umutsuzluğa
Yine de son bir umut baktım yola
İki göz vardı yolda
Belki de sen vardın yolcusuz o araba da
Ama içinden hüzün ve keder indi
Mutluluk, yani sen yoktun
Dört duvara dönmüştüm geri
Yorganı çektim başıma kadar
Orda da rahat bırakmadın beni
Rüyalarımın baş aktörüydün
Sabaha kadar da beni oynadın
Senle yaşayamadıklarımı yaşattın bana
Ama aklımdan bir an bile çıkmadın
Seni düşüncelerimde yaşadım, tek aşkım.