Her gün yiyip içerken;
Tehir etme şükür’ü!
Mevla şükran isterken;
Layık görme küfür’ü!
Geçtin gençlik demini;
Erdi yaşın kemale!
Çocuk sanıp kendini;
Devam deme ihmale!
Hiç avutma kendini;
Lafla gitmez bu gemi!
Doğru öğrenip dini;
Değerlendir şu demi!
Üç kuruşluk mal için;
Oluyorken amele!
Cennet için, sen niçin;
Yönelmezsin amel’e(?)
Şayet koysan yan yana;
Dünya ile Cenneti
Lanet edip dünyana;
Geçirirdin cinneti.
Ara vermezken ihsan;
İhmal etme kulluğu!
Takdir etmez mi insan?
Etraftaki bolluğu?
Göz kapayıp ikrama;
Taklit etme sen körü!
Dönüşüp bir hodgam’a;
Gel oynama nankörü!
Kabalığı terk edip;
Nezaketi yeğle sen!
Yanlışlığı fark edip;
Tövbe edip ağla sen!
Garanti yok yarına;
Önem atfet şu ana!
Düşkün isen karına;
Şükür doldur her ana!
Merve Demircan
20.03.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 20.3.2012 06:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!