Ümitler, arzuların sonsuz feryadı;
Düşünce onun yanında hıçkırık..
Geçen saatler, günün kanadı;
Hayata bakan pencere kırık..
Neş’e gülücükte saklı bilmece.
Sevgiler yıldızlı gece;
Sessizlik, gürültülerin dar köprüsü,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
tebrikler hocam yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta