Tecelli Şiiri - Kemter Abdal

Bu içli dizeler, ilahi aşkın sonsuz tezahürlerini ve bu aşkla yanan bir kalbin her şeyde Hakk'ı görme halini ne güzel ifade ediyor. Şair, Hakk'ın nice farklı surette göründüğünü, bazen bir şah, bazen bir bende olduğunu dile getirerek, ilahi varlığın her türlü kılıkta tecelli edebileceğine işaret ediyor. Aşkın sırrına eren bu yürek, evrenin her bir zerresinde Hakk'ı müşahede ediyor. Şair, bazen bir dervişin tevazusuyla, bazen bir sultanın teslimiyetiyle ulu Rahman'a olan aşkını dile getiriyor. Hakk'ın her bir surette aşikar olduğunu ve O'nun ezelden beri gönlünde yer ettiğini vurguluyor. Bazen bir çiçeğin güzelliğinde, bazen bir bülbülün aşk dolu nağmelerinde ilahi aşkı bulan şair, her nefeste O'nu anıyor ve aşkıyla coşup yanıyor. İlahi aşk bazen bir umman gibi sonsuz, bazen bir damla gibi içli bir gözyaşı oluyor. Her bakışta Hakk'ı gören aşık, bu aşkla eriyip O'na doğru yol alıyor. Bazen bir ateşin yakıcılığıyla, bazen serin bir yelin hafifliğiyle hissedilen aşk, divane bir eli pervane gibi Hakk'ın etrafında döndürüyor. Her an O'nu bekleyen ve arayan gönül, aşkıyla yanıp O'na koşuyor. İlahi aşk bazen bir gizem, bazen bir sır perdesi ardında hissediliyor. Bu aşkla coşan gönüldeki arzu, her sözde Hakk'ı zikrediyor ve O'na doğru bir yönelişle dolup taşıyor. Kemter Abdal'ın aşkla yanan kalbi, her surette Hakk'ı arıyor, O'nun aşkıyla eriyip O'na varıyor ve nihayetinde her bir zerrede O'nu buluyor. Bu şiir, ilahi aşkın sonsuzluğu ve her şeyde tecelli eden birliği üzerine derin bir tefekkür sunuyor.