Tebessümün ölümsüzlüktü

Ağır ağır çektim seni içime,
Kalbime çarpan her damla göz yaşında,
Binlerce kez boğuldum...
Ve yine sen yaşattın beni,
Hatırlarım, tebessümün ölümsüzlüktü...

Gül açmadan önce sana sormalı,
Gün doğmadan önce sana,
Hani olur ya yağmur rast gelmeden önce bir arnavut kaldırımına,
Önce sana sormalı,
Önce sana...
Ömür geçmemeli mesela,
Sana dokunmadıysa günümün en ufak anı...

Yavaş yavaş yaşlandı umutlarım,
Yenileri ise yeşeremeden sarardı..
Ve yine sen su serptin tohumlarına.
Tebessümün ölümsüzlüktü...

Gece vakti gün doğduran da,
Pes ettiğimde umuda çıkaran da sen,
Kimseye inanmazken sana inanan ben,
Kimse vurmazken, sırtımdaki hançer yarası sen...
Ölmedim, ölemedim,
Sensiz bir adım gidemedim.
Bilirsin, tebessümün ölümsüzlüktü...