Bir yıkıntının altında can çekişiyor hayallerim
Teberiğin bile reva görmediği zulümle soluyor gülüşlerim
Hani köyün en güzel evi olacaktı evimiz
Ayrılmayacaktı diye tutmuştum sonsuza kadar ellerimiz
Dört mevsim bahar yaşatacaktı gözlerin
Çiçekli yollara hayranlıkla bakacaktı gözleri gelenlerin
Sarmaşıklar altında kendi yaptığım masada
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta