Altın kemer, Seyhan Nehri beline,
Adana’ya, sembol olmuş taş köprü.
Aldırmamış, depremine, seline,
Günümüze, dünden kalan baş köprü.
Usta eller, temelinden başlamış,
Taşlarını, ince ince işlemiş,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
