Her sabah, taş beni bekler.
Soğuk, ağır, sessiz…
Dağın eteğinde gölgem bile yorulmuş.
Yine de ellerim onu kavrar —
çünkü başka bir anlam yok.
Taşı yukarı iterken düşünürüm:
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta