Zamanımız gelince bahanesini arıyoruz.
Öznenin kendisi olmaktan çıkmayı,
Yarınlara giden yolda bırakıyoruz.
Geçmişin mazisini eteklerinde biriktiren
Annenin feryadı yükselmez vadide...
Doğum sancısını dört duvar arasında bırakan
Yüreğindeki canı sonsuzluğa uğurlayamaz...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta