"Bir taş ustası
Ve
Kelimeleri arka arkaya ahenkle dizebilen, güzel cümleler yazabilen
Bir insandan geriye ne kalırsa o kalacak" dedi,
Ve ekledi,
"Keşke taşlar
Ve kelimeler
Hep yumuşak olsaydı."
Sonra kahveye yöneldi,
Bir tatlı kaşığından fazla kahve,
Çay kaşığının ucuyla şeker,
Tam olarak istediğdi bu...
Birşeyleri tatlandırmak,
Lezzetin anatomisini yapmak belki de,
Belki de lezzetsizliğin...
Kahve hazırdı,
Bir dizi keyif,
Köpüğü burnunda şımarıkça,
"Hiç yaşına uyuyor mu bu oyuncuklar?" demeden edemedi,
"Bir de bu tatta,
Şu dilimdeki,
Gözümdeki,
Önümdeki,
Göğsümdeki,
Dokunduklarım da bana kalacak olanlar...
Keşke taşlar
Ve
Kelimeler göz kapağım kadar yumuşak olsaydı..."dedi, keyfin son sözcükleri döküldü...
Mine Yılmaz Sevinç
22 Temmuz 2024
15:00
Kayıt Tarihi : 29.5.2025 23:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!