Taş'tan Saçma / Nesir Şiiri - Taş İskele

Taş sokaklarda büyüdüm,
Eve giden yolumdu...
Taşın taşıdığı bendim,
Kalbimin taşıdığı da ben olduğumu fark ettim.

Taşın taşıdığı ağırlıkça, kalbim de taşıdı nice ağırlığı.
Kalbimde koşulsuz insan sevgisi çoğaldıkça taşlaştı kalbim.

Rindane dostluklar büyüttük.
Şarabın rengi kavgamız olmadı.
Divânında kimi aşk şarabını içti.
Kimi neyzen oldu, neyin içini şarap bildi.
Kimine şarap bahane, sakî şahane...

Ah fakir,
Ah zakir,
Ah şakir,

Dini imanı yok değildi hiç birimizin...

Ah hayta,
Ah hercai,
Ah recai,

*
"Senin dinin sana, benim dinim bana" serlevhalı ömür gemisinin Taş yürekli rintleri dinleyin beni dedi mecnun.

A dostlar,
Taşın soğuk kulağı, işitti beni.
Taş ol dedi.
Kaş kesildi, donup kaldı yüreğim.

Ömür gemisindeyim,
Hangi çöldeyim bilmiyorum bile dedim taşa.

Ses gelmedi,
Taşın soğuk sessizliği ürküttü beni.
Mecalsiz  sessizliğim ile bağ kurdum,
Evcilleşti sessizlik.
Konuş benimle dedi sanki,
İçimin sesi yankılandı avaz avaz.
Leyla,
Leyla...
Kalbim kanatlandı.

Kalbi kanatlandıranın,
Kalbi kanatan olduğunu hatırladı deli yanım...
Taştım,
Paramparça,
Taş oldum,

Vardım parça parça,
Dizildim Leyla ummanın kıyısına...

*
Seslendim,

Kıyındayım,
Dalga dalga dövsen de,
Süt liman olup, övsen de,
Renksizliğini mavi ile gizlesen,
Leylî olup gökyüzünü izlesen de,
...
..
.
Bilirim ki senin içinde İnci,
Ey insan...

*
Ömür gemisine binip, imamın kayığından inenene dek,

Takıldı kaldı Taş plak rintlerin meclisinde.

*
Ey insan,
İçinde İnci,
Yeter ki gözyaşına istiridye olsun taş kalbin dedi koro.

*
İçiminizin Taş sokaklarında büyüdük biz diye solo devam etti meczup,
İnsan ummanın kıyısına varmadan,
İnci'nin Taş olduğunu bilmedik...
...
..
.
*
Kıblesi Taş kesilmişti meclisin.
Taş,
İnsan kesilmişti...