Tarumar Şiiri - Serhat Unutulur

çiçekli elbiselerine
evimize tarumar değdi
saksılarına kışlar geldi
canımı yokluğunla kırdılar
seni benden sordular hep.

çerçevelerden düştü yüzün
kalbini saçlarımdan indirdim
ayaklarımıza ölüm değer
beni senden ayıracaklar var.

uykularıma tükeniş sızdı
rüyalarımı sensiz korktum
cereyan yaptı kapılar
kendimi seninle hasta ettim

sana yeni elbiseler
pencerenin önü çiçekli ev
saksılarına güneşli yer
canımı kollarına bıraktım
bunun tarumarı kendine diyenler var.

toplandım kendime geldim
göz eğen yok sevdama
hayrete düşüyor bütün alem
seni bende öldü diyenler var
bunun tarumarı kendine diyenler var.

bir yelin bin bağımı yıktı
bahçemde korkuluk oldum
çocuklar kaçtı yüzüm yandı
aklımı aşkına heba ettim