Tarık Çıtak Şiirleri - Şair Tarık Çıtak

Bekle dedin,hiç gelmedin,aşk olsun
Oralarda tutunduğun dal çok mu
Bu hasrete nasıl derim,hamdolsun
Anılardan yüreğime yol yok mu?

Çok özledim senle geçen günleri

Uyandım uykulardan
Çıt çıkmadı odamdan
Bir ses geldi şuramdan
Adını hasret koydum...

Olmasa da cevabın

Dudağında bir memleket türküsü
Yüreğinde vatan,millet ülküsü
Ufka bakar tüfeğinin süngüsü
O şimdi mehmetçik,o şimdi asker

Bu en kutsal görev,en büyük gurur

Bir memleket türküsü düşer dudaklarına
Hasret yağar,gam dolar gönül sokaklarına

Gurbettir bunun adı,hasret onun soyadı
Yardan uzak kalbimin yok ne tuzu,ne tadı

Akşamları hüzün çöker gönlüme
İçim sızlar,gözüm bazen nemlenir
Ben yandıkça aşksız geçen ömrüme
Ruhum hüzzam bir şarkıyla demlenir...

Yıllar yılı sorup,durur gözlerim

Aşk için sevda için
Ne şarkılar yazılmış
Nağmelerin içinden
Kalbe yollar açılmış...

Kim söylerse bir kere

Hazan olan şu ömrüm
Bir zamanlar bahardı
Gençliğimi seneler
Ümidimi yel aldı...

Şimdi her şey nafile

Ardında gülmeyen gözler bıraktın
Baktıkça hep seni özleyeceğim
Dilimde bitmeyen sözler bıraktın
Gelip de dinlersen,söyleyeceğim

Bir derdi bin ettin bak şu gönlümde

Dört mevsim bu aşk için
Aktı hep alın terin
Ne olur söyle bana
Adın kader mi senin

Sordum sana kaç kere

Akşamın gölgesi inerken suya
Pınarın başında bekleyeceğim
Dalarken çiçekler,kuşlar uykuya
Ben senin yolunu gözleyeceğim...

Sen yokken geçmese,dursa da zaman