Çiçeklerin dilinden
Anlar mısın bilemem
Sever misin beni sen
Sana bir gül göndersem...
O gülün goncaları
Özledim sevgilim seni
Yolları artık uzatma
Gel de bitir bu hasreti
Beni sevgisiz bırakma...
Ümitlerim düş olmadan
Ben onyedi yaşında,sen henüz onbeşinde
O gençlik ateşiyle,koşardık aşk peşinde...
Başımda kavak yeli,yüreğim kuştan yeyil
Ömrümün baharında vermiştim sana meyil...
Tellerden dökülen nağmeler gibi
Dökülüp,dursam o dudaklarından
Dolsam da kalbine sevda misali
Ses versem gönlünün sokaklarından...
Tellerde nihavend emellerim var
Kumruların dilinden
Ancak sevenler ağlar
Tanburumun telinden
Aşkı duyanlar ağlar...
Benim gibi mecnuna
Ruhumu goncalarla
Süslüyorken ilkbahar
O tatlı sancılarla
Gönlüme dolsan ya,yar
Bir masal var sevilen
Şu cihanda hiç kimse
Senin yerini tutmaz
Seneler geçse bile
Bu kalp seni unutmaz...
Uzaklarda olsam da
Boşa koydum dolmadı
Çoğa koydum almadı
Sen gideli sevgilim
Tadım tuzum kalmadı
Güngüzümde gecemde
Kıvılcımlar alev olur gönlümde
Tutuşurum sen yüzüme gülerken
Yıllar yılı aşksız geçen ömrümde
Ne mutluyum şimdi seni severken...
Bir yangın bu,hiç sönmüyor içimde
Bana her gün gel dedikçe
Gönlüm senden geçmez oldu
Sana varmak istedikçe
Yollar bitmek bilmez oldu...
O mektuplar,o resimler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!