Camiye girince, hûşûyla bakıyorum kubbeye
Ne sağlam, dört ayak üstüne, incimsi dizilmiş
Nâdide minber, mihrap ve minare
Düşünüyorum, hangi mimar bunları çizmiş?
Bisiklet pedalını, çevirmeye benzemez.
Dedem Sinan dünyayı, pergelle çevirmiş!
Ne yapsak ona, hakkı asla ödenmez.
Üç çapulcu başını çıkarıp, zindana çevirmiş...
İt ürür kervan yürür, ağlama nine!
Kabrine bir gül koymuş, modern çingene!
Sorsak abdest, namaz ,hepsinden bî-haber
Bunlar halkına, kan kusturan kanser!
Bugün Selimiye, dün Süleymaniye'ye
Kimsenin ettiği, yanına kalmaz, bunu bile!
Üç beş insan müsveddesi, çıkmış meydâna!
Âh âh asıl, bunları asmalı çarmıha...
Kimi cami olmuş, atların ahırı, kimi halkevi
Bu zalimleri asıl halk, hak sahibine gönderdi
Halkın adını kullanarak, halkın âhını aldınız
Sövülmekten kapanmayacak amel defteri bıraktınız
Herkes bilir isimlerini ve olduklarının ne mal
Sallandırmalı, bedenlerini behemâl
Bunlar, milletin hakkını, gasp ettiler
Başında sarık diye, dedemi darp ettiler
Kalır mı bunlar yanınıza? tarih unutmaz.
Şuurlu olan gençlik, bu yalanlara inanmaz.
Sizi gidi, boy boy put yapan zındıklar!
İyi bak, Türk tarihinin, yüz karasıdır bunlar!
Mert Ali Eren
Kayıt Tarihi : 18.12.2022 05:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!