Tarifsiz sevdam Şiiri - Filozof Sosyolog

Onu ilk gördüğümde, kalabalık bir sokaktı.
İnsan sesleri, araba kornaları, telaş…
Ama bir an, bütün şehir sustu.
Gözleri gözlerime değdi,
ve ben o bakışta bir ömrün saklandığını hissettim.

Yanına oturduğumda, kelimeler boğazımda düğümlendi.
Sanki yıllardır tanıyordum onu,
ama aynı zamanda hiç tanımamıştım.
Gülüşü, içimde saklı kalmış bütün çocukluğumu uyandırdı.

Günler geçti, yollar uzadı,
ama her adımda ben onunla yürüdüm.
Bazen bir kahve masasında,
bazen sessiz bir parktaki bankta,
bazen de sadece gözlerimizde taşıdığımız sırlarla.

Şimdi biliyorum:
Aşk, büyük sözlerde değilmiş.
Aşk, birlikte susabilmekteymiş.
Ve ben, onun yanında sustuğumda,
bütün dünyanın şarkısını duyuyorum.