Tanrısal Kadınım Şiiri - Mustafa Altıntaş

Baştan çıkarıcı günbatımları seninle gelmişti
Deniz kabuklarının kucağında
Özümle nefes almıştım suskunluğunun kulesinde
Tanrısal kadınımdın sen benim kainatta
Eşiğinden atlamıştım günleri katederek karanlığın
Hiç biri ölmedi daha
Gözbebeğim yitmedi henüz
Zamanı ayıklayıp gözlerinle
Al kanatlarıyla ateşten bir kılavuz veriyorum geceye
Gizli gizli kucaklıyorum seni
Gelip geçici viraneliğimin ortasında
Kuş türkülerini mırıldanıyorum
Solgun çiçeklerin efendisine
Dudaklarım çatırdıyor susuz bıraktığın avuçlarımda
Yüreğim özleminle boğazlanmış eriyor
Gün gün ardına
Öteden beri soyu büyüyor yüzünün