Siz aradınız Tanrı'yı parlak, süslü, temiz gökyüzünde.
Lakin Tanrı, karanlık ve bir o kadar nahoş yeryüzünde.
O size bağırdı; lakin siz onu ilahi sanacak kadar abdaldınız.
O size kızdı; ama siz onu anlamayacak kadar aptaldınız.
Siz her iyi, temiz ve güzel olan şeyi hakkınız sandınız.
Bizim gibilerse en çürükleri verip kader saydınız.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta