Henüz adını bilmediğim, gözlerine hiç bakmadığım birine yazıyorum bu satırları...
Kalbimde sana ait bir yer var, sessizce koruduğum, kimsenin dokunamadığı bir yer.
Henüz gelmedin ama ben seni bekliyorum…
Bir gün karşılaşacağız, belki bir sokak köşesinde, belki de yorgun bir bakışta.
Tanımıyorum seni, ama sanki kalbim seni çoktan tanımış gibi çarpıyor bazen.
Sana anlatacak çok şeyim var:
Çocukluğumdan kalan kırık hayallerimi,
İçimde sakladığım duaları,
Ve bazen geceye fısıldadığım umutları…
Belki sen de beni arıyorsun bir yerlerde…
Belki senin de gözlerin kalabalıklar içinde bir boşlukta duruyor.
Hiç tanımadığım halde, seni olduğun gibi kabul ediyorum.
Kırıklarınla, korkularınla, suskunluklarınla.
Çünkü biliyorum, sevgili olmak birini tamir etmek değil…
Birlikte iyileşmek demek.
Günün birinde yollarımız kesişirse,
Sana kendimi anlatmakla uğraşmayacağım.
Çünkü içimden bir ses,
“İşte bu o,” diyecek sessizce.
Ve sen de anlayacaksın;
Ben seni hep bekledim.
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 10:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tanımadığım Sevgilime
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!