Tanıdık Oğul! Şiiri - Ömer Aybat

Bu kaçıncı şehit
Düğün dernek yolladığımız
Alkışlarla gönderdiğimiz
Bu kaçıncı şehit
Göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş zaman
Üstüne titrediğimiz
Ayağına diken değdirmediğimiz
Fidanımız
Al kanlar içinde dönüp gelmiş
Ben ağlamayım da kimler ağlasın
Ben yanmayım da kimler yansın
Ateş düştü ocağıma oy!
Karnımda dokuz ay taşıdığım
Kuzum
Bir tanem
Oyy!
Senin yerine ben öleydim
Fidanım!
Al kanlar içinde dönüp gelmiş

Ben
Kutlu görevimi yaparken
Bana verilen görevi namusum bilirken
Ey anam!
Birileri bizlere doğrulttu silahı
Arkasında bizi düşman belleyenlerin desteğiyle
Düşman belleyip
Al kanlara boyadı bizi
Eyy! Yurdumun her yöresinden benim gibi ŞEHİT olanlar!
Gençliğimize kastedenleri
Şaşalı törenlerle
Hudut kapılarında karşılayıp
Senetsiz-sepetsiz suçsuz sayarak salı verdiler
"Barış" diyerek
Hırlıyla hırsızı
Namusluyla namussuzu bir görüp
O canımız pahasına girmelerine izin vermediğimiz
Hududumuzda
Bir el sıkışmadıkları kaldı
Dayancımızı deneyerek
Bilerek,isteyerek,taammüden
Ellerini kollarını sallayarak hudut kapısını geçenlere
Seyirci kaldılar.
Adına "açılım" diyerek suçu meşrulaştırıp
Beni kara toprağımda yargılamak için
Sinsi
Bir o kadar da düzenbaz bir mantıkla
"Analar ağlamasın" dediler
Meydanları suçlulara bırakıp analarımızın yakasına yapıştılar
Suçluyla iş birliği yapıp,benim kutlu görevimi suçmuş gibi göstererek
Alkışlanmamı bile yasakladılar
Beni unutturmak istediler.

Oğul!
Eyy! Mezarından seslendiğini işittiğim oğul!
Diller susmuşken
Bizim yerimize,sen mi konuştun oğul
Suç bizim!
Başımızdakileri biz seçtik
Bize önce nutuk attılar
"Ahlak" dediler
"Maneviyat" dediler
"Adalet" dediler
Ne bilelim oğul!
Ne bilelim böyle olacağını
Ne bilelim TÜRK MİLLET"ine karşı saldıranlarla el ele tutuşacaklarını
Adına "açılım" deyip
"Barış" deyip
Seni satacaklarını
Ne bilelim oğul!
Aha! Şurada
Yüreğimin şu köşesine yerleşen bir acı var
ŞEHİT olmana değil oğul,çiğnenmek istenmene yanarım
"Analar ağlamasın" diye
Bizi ölümle korkuttular
Kendi tasarılarını gerçekleştirmek için
Bizi ölümle korkuttular oğul

Ana!
Biz hudut boylarında vatanımızı beklerken
Ölüm
Yelin sesiydi
Yaprağın hışırtısı
Arının vızıltısıydı
Ölüm yoldaşımızdı
Koyun koyuna yattığımız yarimizdi
Damarlarımızdan akan sıcacık kanımızdı
Çekinmeden verdiğimin CANIMIZdı.
Ölüm
Uyuşturucu parasıyla silahlananların pususuydu
ŞEHİTliğimiz
AY YILDIZ üstümüze örtülürken
Akıttığınız gözyaşıydı
Ölüm; meydanı işbirlikçilere açıp
Sana yasaklamalarıydı
Sömürgecilerin anlık istihbaratıydı
Sürecin sindirilmesiydi
Milletin yoksullaştırılmasıydı
Uyum yasalarıydı
Varlıkların elden çıkartılmasıydı
Ölüm,dağ başlarında değil
Siyasetçilerin dilindeydi
Alenendi
Taammüdendi
"Barış"denilerek
"Analar ağlamasın"denilerek
Tutsak edilmendi
Ölüm dağ başlarında değil anam!
Şehrin göbeğindeydi
Milletin yüreğindeydi
Televizyonlardaydı
Basındaydı
Köşe başlarındaydı
Ölüm şehre pusu kurdu anam!
Ölüm suçluları salıverenlerin dillerinde anam!
Çarşı pazar serbest gezen katillerin kanlı ellerinde anam!
Anam! ! ! !

Uyandırdın oğul
Uyandırdın beni derin uykumdan
Uyandırdın benim gibi milyonlarca uyuyanları
Sana kıyanları
Seni "kelle" sayanları
Tadınık! Oğul
Tanıdık!
Köşelerinde milletin bağrına hançer saplayanları
Beynimizi afyonlayanları
Tanıdık! Oğul!