Nice vuslata denk ayrılıklar gördüm.
Anadan babadan, dosttan, yardan...
Kimisi ölümle gelmişti kapıma misafir
Kimisi de bana kaderden yadigar.
Hoş!
Bilirim de
Kör bir kuyu gibidir ömür,
Kendi payını doldurur her gelen,
Uğrayan ya da giden...
Ben bi garip insan,
Şu dünyadan bir rüzgar gibi esip geçen,
Tüm vuslatlar armağanım olsun sizlere
Bana tanıdık bir ayrılık kâfidir
Yaban sevinçler yerine...
Jülide Aslan
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 23:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!