Tanıdığım insan Şiiri - Ersin Altun

tanıdığım bir insan vardı bir zamanlar
güleç yüzlü,
hep hayata gülümseyen
çiçek açardı dört mevsim
çağlardı fırat gibi
asiydi,murat gibi.

takvimden dökülünce yapraklar
birbirini kovalayınca
mevsimler, aylar, yıllar

inanasım gelmedi
karşımdaki o değildi.

saç dökük,
faça sökük,
cep delik,
boyun bükük.

bir zamanlar kaldırımları inleten adam
yönünü bulamayacak kadar küçülmüş
bitap düşmüş bedeni
uçup gitmiş o tatlı gülüşler

gözlerdeki mor halkalar
yavaşladıkça yavaşlamış adımlar

tanıdığım bir insan vardı bir zamanlar
güleç yüzlü

şimdi ise

saç dökük,
faça sökük,
cep delik,
boyun bükük.