SABIR GÖNÜLDAŞIM
Allah sabredenlerle beraberdir.
(Bakara suresi 2/53)
Sabır gönüldaşım,sabret sen hele
Allah sabredenlerle beraberdir.
Belki söylenecek sözler var ele
Türlü türlü oyunların var
Anlayamaz oldum bu halini
Rüzgar, Yagmur, dolu bazen kar
Günesim oldun erittin beni
Haldan hallara geçer oldun
Düşlerimde sakladığım sendin benim
Kor ateşe atmadın mı elinle
Remz-i gül sırdaşım sendin benim
Ahdimiz böyle mi idi seninle
Kor olup düştün de yangınım oldun
Hicran ile gözüm kanlı yaşlarda
Yediğim lokmada, zehir aşlarda
İdam fermanım var, çatık kaşlarda
Ölmeden öldürdün canan, sen beni
Gönül sarayında, korlu közlerde
YOLLARINA GÜLLER.........
Yollarına güller döktüğüm güzel
Şöyle dön de yüzüme bir bak hele
Mah cemale vurgun olduğum güzel
Aşk okunu gönlüme bir çak hele
Yüreğin sıkıca tutsun hayatı
Vade dolana kadar ümitli ol
Yaşanmaz kılan bizleriz hayatı
Kulak kapa sözsüze; ümitle dol
İnsan görüyor olsa da gözüyle
Yakıyor sinemi hicran ateşi
Tahammül edilmez bir hal var bende
Soluyorken bedende can güneşi
Tahammül edilmez bir hal var bende
Hasretin ile kordan yandıkça
DEĞDİ..
Göz değdi,göze göz değdi
Söz uçtu söze söz değdi
Yüreğe ataş düştü de
Ataşta köze köz değdi
Eller gibi olma, ters etme elini
Batakta da olsa nefsim, yardım et.
Son nefeste de olsa uzat elini.
Günahkarım……senden dilerim medet.
Karalar kaplamış kara yüzümü
HACI BEKTAŞ DER Kİ;
İman ve islam şartına inandım
Yalnız Allah’a zühd ile bağlandım
Gece gündüz yandım adını andım
Yol tuttuğunuz kolu bilin canlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!