İnsanı Kamil Kimdir?
Yaradılanı Hak için hoş görenler,
Başkası değil,nefsini çok yerenler
Ölmeden,aku pak kefenlik giyenler
Söze gerek var mı? İnsanı Kamildir.
Bağı bahçesi meyvesi barına
Nice Aşık gördüm kurban uğruna
Gülzar eylemiş gülleri bağrına
Ben bu sırra eremedim dost erenler
El verdi kadehten dolu içirdi
Zerre zerre aldığım her nefeste
Hududu çizemem ben, birdir ALLAH
Şah damarda zem olmuş, ten kafeste
Sırra vakıf değilim birdir ALLAH
Doksandokuz sıfat toplanmış birde
Gonca gülsün; kamu dünya elinde
Çok sultanın düşüsün dileğinde.
Duasın, Resul’ün güzel dilinde,
Ruhu revanım sensin, ey İstanbul!
Hoş sedalı ezanların kulakta,
BEDELMİŞ ÖLÜME…
Kaç zamandır yazmak sana muradım
Kalem kelama küs,kelam kaleme
Hasretle gül cemalini aradım
Hicran yarası bedelmiş ölüme
DOKUZ IŞIK,DOKUZ CAN……………….
Dokuz Işıktı onlar,
dokuz canda.
Uçmağa vardılar
gel denildiği anda.
Yar ile hemhal olup geldim dile
Bülbül değilem nazar edem güle
Dünyada çektiğim bu kadar çile
Söyle,ahirette biter mi ey dost?
Güzel sevdim ki zamanın incisi
BEN YAĞCIBEDİR’İM….
Sındırgı elinde türkü olmuşum
Karakeçelide tadı bulmuşum
Gün ışığında has rengi almışım
Namım var; adım olur YAĞCIBEDİR
AZRAİL OLUP ……………..
Turnalar sökün eylese yüceden
Haberin söylese günden geceden
Dilimde name,Aşk olan heceden
Düğümü olup bağlarsın sevdiğim
Hak üzre tutarım özümü her daim
kula kulluk yapana minnet eylemem
Kimi deli kimine veli bu halim
vefası olmayana minnet eylemem
Şeytanlaşan kullara paraya pula
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!