Tan Yeri Avucumdayken Şiiri - Mehmet Mortaş

melekler şehrinin güzeli
bulutlar okşuyorken rüyaları
isyanımın doruğunda
gül koktun çiçek açtın

ey
elleri cennetin doğusunda olan
yanakların güneşin kızıllığından
gözlerinin ışıldaması dolunaydan mı
ne demeli şimdi
melekler şehrinin güzeli

bir çiçekle bahar oldu odamız
aç avucunu biraz cennet koklayalım
saçlarında serin çam kokusunu

kadife bir gecede
bembeyaz incilerle yağalım
ey baharı getiren çiçek
gözlerinde dirildi
binlerce papatya

koşuyordu ceylanlar
mahzun mahzun bakarken etrafına
susuyordun
bağbozumunda
zemheri yaklaştıkça
sözün sükuttan ağır olduğu
çiçeklerle baharla
kevser de yıkanmış şiirler gibi
ırmak ırmak çağladığın bir zamanda
samanyolunda yıldızlar
gözlerinde parıldar
saçlarında gökyüzünün mavilikleri
süzülür

tan yeri avucumdayken
cennet oldun karanfil koktun