Tam dört kişiydik,
Dördümüzde birbirimizden habersiz.
Dört kişiydik,
Dördümüzde ayrı dertli,
kimimiz dünyaya,
kimimiz hayata,
kimimiz sevdaya kararlı.
Yazıyorduk dertlerimizi, sevdalarımızı, hayatımızı.
Aramızda fark yoktu,
Hepimiz yazıyorduk,
Kimimiz daha dertli, kimimiz daha kararlı.
Dördümüzde vurulmuştuk hayata,
Kimimiz ayağından,
Kimimiz kalbinden,
Kimimiz can evinden yaralı,
Dördümüzde aynı odadaydık,
Dedim ya;
Biz TAM DÖRT KİŞİYDİK,
Ahmed düzene, Orhan hayata, Yılmaz sevdaya,
Mert’te onlara kararlı...
Ali Mert AŞILIPINAR
04.05.2002
Kayıt Tarihi : 5.5.2002 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!