Bırak,
Gülücükler, mutluluklar
Müptela kalsın size.
Sevginizle açan gülleri,
Ayrılıkla sulayıp soldurma.
Baharın ortasında gülerken,
Ve nihayet yıktın
Parçaladın mutluluğun resmini
Fırçam kırılmadı ya
Daha çizerim, daha çizerim
Çekip gitmek manasız
Bakardım ufuklara hep
Umutsuz bir arayışla
Ve sorardım dağlara
Gerçek sevgi nerede
Ala şafak çizmezdi sevgiyi
Of ulan of...
Hep böyle kahpe midir dünya
Ben dertlerden kaçarım köşe bucak
Onlar gelir gelir sarılır boynuma
Of ulan of, of of da of...
Bitti mi artık aşkımız
Son mu buldu bu sevdamız
Kim verecek hakkını
Yaşadığımız o güzel anların
Yalandan ibaret değildi sevgimiz
İsyan ettim bak işte
Kahpe dedim dünyaya bin kere
Kördüğüm olmuş şu kaderime
İsyan ettim bak yine
Şikayet ettim kendimi kendime
Elveda sevgilim
Ayrılıyorum artık senden
Elveda meçhul eşim
Boşanıyorum artık senden
Bunca yıl hep seni aradım
Anlaşılmaz bir duygu benimkisi
Çıldırmakla ölüm arasına çekilen çizgi
Başımı duvarlara vurup parçalamak
Düşüncelerden kurtulmak ister gibi
Ne düşündüğümü bile bilmiyorum
Doyamadım sana kara gözlüm
Yetmedi onca uzun yıllar
Basamadım bağrıma kızım gibi
Kucak açıp saramadım kollarıma
Sevemedim seni doya doya
Karanlık bu dünya
Her taraf karanlık
İnsanlar karanlık
Fikirler zindandan beter
Ben de bir karanlık mıyım
____________ karanlıklarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!