Talha Solmaz Şiirleri - Şair Talha Solmaz

Herkes püskürmek istiyor
Dehşetli volkan gibi
Ben çağlamak istiyorum
Bir ab-ı hayat gibi

Herkes yakmak istiyor

Unutuldu terakki, rafa kalktı hak merak.
Ve ülfet peydah oldu, ufukta yok intibah.
ilim çindeydi hani, hani nerede okumak?
sefaleti sanmışım uzuncadır ben felah

Nazarında mı bilmem aynadaki şu maymun.

şark ile garptan birbirine mum,
tozunda da araf gösteriyor nur.
ele avuca sığmayan ruhum,
ruh...ezelden istanbulludur.

iki renkli hayat tayfı
bu ne azap...bu ne çile
ya siyah ya allı dünya
gökkuşağı diplerinde

haykırırr evren;
mizan , nizam
gözteremez zerre intizam.
ve hakikat arayan her hay
elbet bulur
el-cevap

Mısralara sığdıramam gibi
Tek cümlelik içimi.
Anlayan yalnız beni
Lütfun ya İlahi
Dost misali seccadem.

ya dökün acımasızlıkları
ya büsbütün yutun lafları

ya gösterin silahınızı
ya da bir zeytin dalı

İkram eder şerbetinden akla
Ve kalbin hediyesi düşer damla damla
teşekkür yardımıyla
Bir şairin kağıdına

Ben sen biz yokki onlar
İnsanlık işte ancak bu kadar
Bir zalimin sözü ile alınırken kararlar
Bir yerlerde gözleri yaşlı bulutlar
Selamlıyor melekleri menzile doğru uçan
Ve Bundan dolayı alınabilir yudumlar altın varaklı bardaktan

göz kırptın ya güzel yıldız;
ayrı zaman, mekandan.
aldığında selamımı,
ben bir avuç topraktan.