Takvim Tükenir Şiiri - Sami Demirkol

Sessizce sarı yapraklar düşerken,
Herkese bütün sonbaharlar erken.
Ecel bulur, “Daha zaman var.” derken,
Dudağın çatlar duadan, niyazdan.

Deme, bu ömür bitmez, yolum uzun;
Sonu belli, yakındır yolumuzun.
Gücü, takati kalmaz kolumuzun,
Belki son nefes veririz birazdan.

Geçersin hayalinin pembesinden,
Dorukta karşılık yoktur sesinden.
Son treni tanırsın geç gelmesinden,
Yıkılır istasyon, el sallamazdan.

Yolda bekle geçmesinin birinin,
Rengi gider sözünün, şiirinin.
Değeri kalmaz aklının, fikrinin,
Söner, sakladığın son mum yanmazdan.

Hüzün, kara halı serer yoluna;
Takvim tükenir yoluna, yoluna...
İsyan eder can sağına, soluna;
Farksızdır hayat büyük bir enkazdan.
– SAMİMİ