Takatim Yok Şiiri - Ayhan Kocabay

Nereye atsam elim hepsi hüsran gözyaşı
Dayanmaya gücüm yok çatladı sabır taşı
Mevlam eğdirme n'olur şu garip dertli başı
Bu dünyanın kahrını çekmeye takatim yok

Bende mi bir tuhaflık kader deyip mi geçsem
Yollar karma karışık hangi tarafı seçsem
Fırtınaya tutuldum nereye yelken açsam
Her gün garip boynumu bükmeye takatim yok

Vurulmuş kuş gibiyim yara bere içinde
Saatler durmuş san ki bilmiyorum kaçında
Aklım git geller dolu nasıllarda niçinde
Yüreğime her gün dert ekmeye takatim yok

Başımda dolanıyor kara kara bulutlar
Hüzünlere karıştı içimdeki umutlar
Art arda geliyor hep üzerime şu dertler
Gayri daha gözyaşı dökmeye takatim yok

Yusuf gibi kuyuya atıldım yaralandım
Harami ellerinde yıkıldım paralandım
Yüreğime köz düştü sızlanıp naralandım
Doğrulup kuyulardan çıkmaya takatim yok

Çilelerin içinde bedenden çıkar canım
Huzurla geçmedi ki bir saniyem bir anım
Hüzünle çevrildi can şimdi görsen dört yanım
Şu kara duvarları yıkmaya takatim yok

Bilmiyorum giderim bilinmeyen bir yola
Rabb'im çile vermesin dilerim hiç bir kula
Azgın bir dalga gibi çarparım sağa sola
Kibrit çakıp dertlerim yakmaya takatim yok

Elbette İmtihandan geçiyorum Ya sabır
Emri başım üstüne razıyız derse kabir
Halimizi biliyor Yaratan bir olan bir
Şu dünyaya hevesle bakmaya takatim yok

Ayhan Kocabay
22.5.2020