Dünya hep bizim;
Ne çok şey sığdırıyoruz bir anlık hayata:
Bitmez dertler, sonu gelmez tasa...
Sanki dünyayı taşıyoruz sırtımızda...
Hayat, bir nefes. Aldın verdin, verdin alamadın...!
Hayat, bir ses duydun, duyamadın...!
Hayat, bir ışık gördün, göremedin...!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta