Taif Günlüğü Şiiri - İdris Halil Kabalcı

Sen gideli,
ellerim ateş toplar,
kumsalda oynayan çocuk;
kan serper yüzüne,

gün tepemizde.
çıplak ayakların,
Taif’ten dönüşün,
gitmenden daha güçlüydü.
şimdi,
yer yer bulanık sular,
tutulacak yerde,
koparılan zincirler,
asılırken çiçekler,
kan damlar gözlerden.

Sen gideli,
ülkemin her bir yerinde,
çıplak ayaklarım,
içtiğin su,
"Bismillah" derken.
bilsen, ateş toplarım,
ateş alır beni,
dalgalar alırken kıyıyı.

Taif’ten dönerken,
son görünüşün,
bir yaz, bir bahar,
bıraktığın özgürlük,
ilk gün gibi,
kalır yüreğimde.