Tahta sıralar Şiiri - Hayati Kork

TAHTA SIRALAR
Okullu yıllarım aklıma düşüp,
Geçmişime gezdi tahta sıralar.
Düne varamadı her daim koşup,
Zamanda çok azdı tahta sıralar.

Coğrafya doladı sinir hattımı,
Tarih silkeledi gönül tahtımı.
Kader kesti yarla irtibatımı,
Mesafeler çizdi tahta sıralar.

Ne güzel insanlar tanıdım sende,
Hâlen yüreğimde izi var bende.
Kalbım sızlar her aklıma gelende,
İlk göz ağrım hazdı tahta sıralar.

Matematik böldü, çarptı, topladı,
Fen, fizik, felsefe aklımı aldı.
Edebiyat şiir olup yokladı,
Her şeyi o yazdı tahta sıralar.

Aritmetik sayıp durmasa ıdı,
Hârezmî cebiri bulmasa ıdı,
Gülseni gülüşler olmasa ıdı,
Aklıma kalmazdı tahta sıralar.

Kahır dosyasında isyan sicilim,
Günahım kabarık, kes eyle dilim.
Ayan olmasaydı divane hâlim,
Görenler bakmazdı tahta sıralar.

Duygular taşınca gece kucaklar,
En içli feryadı ninniler saklar.
Hasret olmasaydı keşfedip aklar,
Başıma dolmazdı tahta sıralar.

Mecnun Leylâ’sından neyse muradı,
Kerem dağlar deldi, yine olmadı.
Aşk; gücünü geldi bende sınadı,
Tuş eyleyip ezdi tahta sıralar.

Geometri çizdi üçgen, küreyi,
Reel, asal, türev, rasyonel sayıyı.
Kalem yeter, yazma, koy son noktayı;
Ağrım, sızım azdı tahta sıralar.
Şiir olup yazdı tahta sıralar.
Hayati Kork – 28.08.2025 gecenin bi vaktinde.