Bir ev varmış herkesin zaman zaman gördüğü,
Ama sorsan kimsenin yerini bilmediği bir yer.
Önünden geçenin çokta beğenmediği ama kendini girmekten alıkoyamadığı,
Duvarları kimine göre nur kimine göre kinden ama üzerinde illa tahta kuruları olan bir ev.
Kapısını açmak cesaret isterken içinden çıkmayı sadece korkaklar başarırmış.
İçindeki eşyalar gelen misafirin anıları kadar güzel olabiliyormuş ancak,
Bu yüzden gören hiç kimsenin ağzının suyu akmamış şimdiye dek.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta