Tahtadan köprüler kurduk,
Paslanmış sinelerimize,
Fırtınalarda kudurduk,
Kemer attık gönüllerimize.
Gökyüzüne uzattık,
Yüreğimizdeki kuşağı.
Sevdalara çıkarttık,
İçimizden gökkuşağı.
Bindik hayatın cilveli bineğine,
Yol aldık Naz şehrinin göbeğine.
Sarıldık nazlıların cilveli eteğine,
Anladık ki; nazlılar nazdan usanmış.
Kurduğumuz köprüler,
Irmaktan öte köye,
Köprüler ömür törpüler,
İnsan döner deliye.
İçimizdeki gökkuşağı,
Kaybolur göğe doğru.
Karşı köyden aşağı,
İner bir kalbe doğru.
Yansıtırlar rengini,
Göğe doğru gönüller,
Bulur kalpler dengini,
Aşkla renklenir güller.
Kayıt Tarihi : 17.3.2009 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!