Kavuğu, indirdi başından
getirdi belinin hizasında
sağ koluyla destekledi.
Cemaatin, saygıdeğer baş beyleri.
Kalsın kavuğunuz yerinde.
Deyi verin bana?
Kim hançer attı tahtıma
gözü kaldı kavuğumda.
Hele söyleyi verin?
başını kavuğundan ayırayım bir hamlede.
Cemaat,
tedirgin bakışlarıyla suçlu arar,
bulunmaz sarayın koca salonunda.
Suçlu elbet ele verir
teriyle kendini.
beklerim beyler, gelsin tez vakit cevap.
Yoksa kızar vurdururum başlarınızı.
Suçunu itiraf eden
yiyecek 75 kırbaç
canı af olunacak
fakat sürülecektir diyarı uzaklara.
Nafile gelmez
beklediği cevap
emindir herkes kendinden.
Osman Bey,
Sorar?
sağ kolu olan vezirine
sendin şuçlu olan
ne vermezsin cevap?
Vezir tam cevabını verecekken
kefil olur diğer beyler.
Neymiş ki? etmişlerdir iftira! ..
biz hepimiz tanırız vezirimizi.
Size yalan fısıldayandır suçlu olan.
Beni öldürüp geçecekmiş yerime
yönetecekmiş tahtımdan topraklarımı.
Ölümdür hakkı.
Bu böyle biline.
Bize de yer hazır olsun vezirimizle.
Vezir girer söze,
haşmetli mahım
SİZ DOĞRU DUYMUŞTURSUNUZ
ONLAR YALAN FISILDAMIŞTIR KULAĞINIZA.
Bana fırsat verin
aklayım yedi cihan yaşayacak soyuma.
75 kırbaç acıtmaz canımı
ölüm korkutmaz beni,
Beylerimin gözünde hain anılmak
Sürgündür, kırar belimi
çolak eder elimi.
Güvenlerine layık ölümdür dileğim.
İzin verin aklayım
Beylerime kendimi.
Osman Bey,
gelir kızgın
elleri yumruk şeklinde.
10'ar kese altın verin benim Beylerime.
Vezirime su getirin
İçsin hayrıma duacı olsun
SIRTI YERE GELMEZ TÜRKLERİN, DÜŞMANLARINA
KARŞI.
Kayıt Tarihi : 25.1.2008 10:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!