Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Bu âleme, senden üstün, ahlaklı, bir kimse gelmedi
Bu âlem, senin gibi, övülmüş, bir kimseyi görmedi

Senin gibisiyle, cümle âlem nuruziya’ya gark olmadı
Senin gibisiyle, bu yalan dünya, asla mesut olmadı

Bir pazar akşamı, rastladım ben size
Niçin gelmiyorsun dedim, sen bize
Oturalım seninle, diz dize, göz göze
Niçin gelmiyorsun dedim, sen bize

Özledim, hasret kaldım sesinize

Rabbim, yarattı seni
Ol cismi, can sendedir
Nurundan, üfledi ruhunu
Ol canı teni, pak sendedir

Nuru ziya, verdi gözlere

Beni yetim bırakanın!
Anne, Baba yüzü görmesin
Sürekli evlat desin!
Evlat yüzü görmesin!
Benimde bir ailem vardı;
Şen şakrak yaşardım!

Yine bu yılda hüzünlü gittin; Ramazan!
Her yıl gelirsin bakarsın; Müslümanlara
Huzur yok, rahatlık yok, küskün gidersin
Yine bu yılda hüzünlü gittin; Ramazan!

Ne yapalım, bir asırdır huzuru bulamıyoruz

Herkesin yolu, yerden geçer
İmanın yolu, secdeden geçer
Allah'a, bol bol şükür dua etki
Belki, umulur ki iyi kulum der

Tahsin Koç

Zaman ne yamandır, ne nankördür; Usta!
İnan ki sağlıklı düşünenleri de, ediyor hasta
Öyle şeyler yaşadık ki, tüm sırlar bozuldu
Ölüm ucuz, insan hain, silah dayıyor kasıt’a

Usta; Hizmet etmişsin vatana, millete ne yazar

Aylar oldu para havalesi gelmedi
Burada gülen yüzümüz gülmedi
Bizim halimizi kimseler bilmedi
Durumumuz çok perişandır; Beyim!..

Şenol Bey; söz verdi gelecek diye

Bilinmeyen Kahramanlar; Muhsin Kiremitçi
Memleketi; Konya Seydişehir
Babasının adı; Hüseyin (Görevi İmam)
Beşkardeşin; Üçüncüsü
Hizmet yılı; 17 yıl
Son görevi; Komiser Yardımcısı

Bir gün çocuğun birisi
Koşarak geldi babasının dükkânına
Deki! Baba Deve satılıyor bir pula
Babası dedik; Oğlum alamayız bir pula
Çocuk çok şaşırmıştı buna
Mevla’m nasip etmez her kula