Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Oturup kalmışım masa başında
Aklımda'yken seni gördüm karşımda
Sıcak bir ürperti sardı içimi
Bir el sallama'dın konuşma'dın da

“Kalp kalbe karşıdır” öyle mi derler?

Garip dünya bir zevk almadım senden
Feleğin var beni rahat kılmıyor
Gelip gidiyorum yüzüm gülmeden
Beşerin var beşerlikten çıkıyor

Dost deyip de darda sığındığında

DÜNYA YALAN DEĞİL



Herkes! Fani diye söyler Dünyaya
Oysa bunlar doğru değildir güya

Karmı yağmış güvendiğim dağlara?
Sabrederim! Bir gün mutlaka erir.
Asil ise güvendiğim dostlarım
Sabır! Ssıl asaleti gösterir.

Vuran dostsa! O yerde gül bitermiş.

Gerçekleri gördüm gözünde senin
Yüzün gibi aydınlıktır gözlerin
Beni benden alan tatlı sözlerin
Alıp beni benden sana veriyor

Sana bir sözüm var sende gözüm var

GÖZLERİNİ ALMA BENDEN

Bakışını alma benden.
Mahrum etme gözlerinden
Bir bilsen seni bir bilsen.
Deli gibi severim ben.

Selam verdin utanmaza, bilmeze
Özündeyse kötü bir laf deymeze
Kalp kalbe karşıdır kandın gene’de
Bir daha aldandın ey dertli gönül

Sana her bakanı görür sanırsın

Belli ki silmiş sin beni temelli
Gönlünde bir yerim kalmamış belli
Almışsın duvarımdaki tüm resimleri
Ne de çok değişmişsin görüşmeyeli

Ben seni unutmam unutamam ki

ANA VATAN 'A SONSUZ SeLAMLAR
Girne'deyim Yavru Vatanda
Yönüm ANA Vatana doğru
Hava güzel yemyeşil her yer
Gökler masmavi kaplamış
Her tarafı kucaklamış

Samandağ

Sağda Musa Dağınla!
Verimli toprağınla!
Tarla, Bahçe Bağınla!
Ne güzelsin Samandağ!