Hadi ben razıyım diyelim,
Tahirle Zühre'nin hikayesindeki gibi olmaya,
Yani ben elmayı seviyorum diye,
Elma da beni sevmek zorunda değil,
Kabul edebiliyorum bunu, evet,
Zaten sevmesini de bekleyen yok.
Kabul edemediğim ise,
Kalbimi kırma hakkını
Kim verdi Tahir'e?
Sevmek de ayıp değil,
Sevdiğini kabul etmek de,
Hatta sevda yüzünden kırılan kalbini,
İfade etmek de...
Ayıp kimde o halde?
O kalbi kırıp da,
Kırdığını bile fark etmeyende...
Kayıt Tarihi : 28.2.2015 17:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!