GÖZLERİN
Bir görüşte aklım, fikrim karıştı
Cana, ok gibi saplandı gözlerin
Hayalinle, gerçek olan yarıştı
Sevdaya düşürdü, ela gözlerin.
Hüsnü kabul verir bakışın bana
Bir ok sapladın ki yaralı cana
Aşk şarabı içsem de kana kana
Yolların çok uzak nasıl geleyim.
Gözüme bakınca vardı dileğim
Gün batımı seni bekledim durdum
Postacı, pulsuz bir mektup getirdi
Hayretle merakla okudum durdum
Yazdığın bu mektup beni bitirdi.
Mehtaplı geceler kâbusum oldu
Günaydın demeye geldim sevgilim
Benden önce gelmiş sana güvercin
Canım yanıyor ben benden değilim
Sevgi bahçemize gelen güvercin.
Sevgi pencereni kapatma gelsin
Küskün şehrin sevda çocuğu nerde?
Yıllar geçti haber gelmez beklerim
Duy çoban yıldızı düşürme derde
Yıldızlar görünmez haber beklerim.
Yollar büklüm büklüm dönderir durur
Avuçla güneşi tutsam gitmeden
Buz tutan yüreğim erir mi ola
Bana verilen bu süre bitmeden
Esen Rüzgar haber verir mi ola.
Üşüyorum donmuş yürekte sızı
Bilinmez durumla karşı karşıyım
Bir çaresi var mı söyle hakim bey
Bir kız emmi dedi çok mu yaşlıyım
Gözleriyle yaktı beni, hakim bey.
Şaka yaptım dedi gönlümü kırdı
Sevgine karşılık gözüm yaşıdır
Dost bildiğim dostlar köşe taşıdır
Hatırlamak kalpte kardeş işidir
Bilenim olmadı vay bana bana.
Duyanlar soruyor üstadım diye
Kahve bahanedir dostluk edene
Kahve şifa verir ruha bedene
Kahve hatırını sorsan dedene
Kahvenin kırk yıllık hatırı vardır.
Kahvenin kurusu gelir yemende
Yıl bin dokuz yüz doksan iki Şubat ayında
Hocalıda katliam yaptı zalim Ermeni.
Yirminci yüz yılının utanç veren çağında
Hocalıda katliam yaptı katil Ermeni.
Ayrım yapmadı çocuk, kadın, ihtiyar diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!