Kemani ve piyanistin yorumları sarıp sarmalıyor beni,
Gecenin derinlerinden söküp alıyor İstanbullun henüz batmamış güneşine...
Ben deniz olurum sanki, sarıdan kızıla, kızıldan sarıya..
Açık kapılar gördüm—
Güneşe açılan,
yaşamla dolup taşan…
Kapalı kapılar da gördüm;
Arkası karanlık, önü sisli…
Kapından hep sürgün yemişsem;
Kaderinde ben boynu büküksem...
Kalbinde hem öksüz hem yetimken,
Sür özlemime gözlerindeki sürmeden...
Yeniden doğarım ümide batmış halde kapında...
Her söyleminde savaş kaybetmiş duygularımda...
Şimdi çıktı fırından
Sevgiyle mayalanmış düşünceler
Yaşadığım coğrafya ve yaşamın içinde
Güzel olan ve iyilikte ısrar edenleri
Hüzünlü bir şarkıdaki ses gibi rüzgârın sesi...
üşütüyor tenimi ve hüzün dokuyor tezgahında kalbim, üşüyor yüreğim...
Bir yudum kahvede ve bir nefes sigaramda maziye kayıyor gözlerim...
Senin şehrindeyim...
Kalabalık, caddeler kalabalık, martılar.
Kalabalık, martılara ekmek atan insanlar.
Bedenin kirine su, sabun kafi...
Ruhun kirlenirse su, sabun mafi...
Belki Halis bir tövbeden abdest kafi.
“KADİM ŞAHİTLER”
Gün ışığı ölü şehirlerin üstüne düşer,
Deniz dalgaları kalıntıları döverse de
Binlerce yıl geçer, yine de varlıklarını korurlar.
Kapan kurmuş, sığ düşünceler mavi özgürlüklere...
Çiğ mantıkta, Okside paylaşımlar;
Cesurca oksijenimize bile tecavüzler...!
Çelik kafes serpiştirmişler, cahilce beyinlere...!
Bilmezlerki, geçmez oyunları Hakka gönül vermiş, hürriyet erlerine...!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!