Kış soğuktur üşütür dedim
Olsun severim üşümeyi dedi
O üşüdü durdu titredi gördüm
Ben yanıyordum oysa ki bunu bilmedi
Ne ben üşüdüm sönüp bir defa
Geçen gece son bir defa yokladım hayalini
Özlememişim.
Sonra durdum bir an
Gece sessizdi etrafım da ıssız
Dinledim yüreğimi bir süre,
Ne seni söyledi, ne de istedi
İsli bir gaz lambası, birazı paslı
Fitili çok eskimiş, camı da puslu
Maziye dalmış gibi biraz da yaslı
Duruyor köy evinin bir köşesinde.
Duvarda gömme dolap, içi tahtadan
Küllerini savurdum rüzgara doğru
Yağmurlarla yıkadım o kara isi
Kalmadı gözlerimde bir anı bile
Kulaklarımdan sildim senin sesini.
Şiirlerim darıldı yandı kağıtlar
Mateme karanlık katılmış gece
Boğazda düğümlü bütün acılar
Şair sıkar dişini ağlamaz,susar
Mum alevinde coşar nice sızılar.
Kalem tükenmiş gibi mürekkebi yok
C anımın diğer yarısı
A şkımın tek sahibisin
N icelerinden vefalı
I şığımsın güneşimsin
M utluluğum tek neşemsin
Karanlıklar içinde çaresiz bir an
El uzatır çekersin
Umut olursun belki bir kaç gecede
Özlenirsin bazen,sevilirsin belki de.
Her fırsatta bir nebze daha kalkarken ayağa
Sen düşmanı olursun,nefreti başlar.
Geçer gider ömür,bir hışım ile
Anlamadan,bakarım ardından.
Acı,tatlı ne varsa siler götürür,
Gah efkarım harlanır, gah mutluluğum.
Bir mahkum olurum bazen,
Bazen de çıkarım o zindandan.
Eskiden severdi herkes herkesi
Sevgiler mi bitti ne oldu bize
Güven,huzur bürürdü bütün yüzleri
Kin nefretler kaplamış ne oldu bize.
Kalmamış kimsenin kimseye sabrı
Ben ne şiirler yaktım,
Her birinde özlemlerim vardı.
Her birinde yıkılışım,haykırışım vardı.
Kimi efkarlıydı dumanı üstünde,
Kimi küsmüştü biraz hayata
Kimi de geceye sığmayandı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!