Öyle yaşıyor ki Muhterem
Bir nakkaş gibi işliyor
Fırtınalarını süzülüşlerini
O yüzden belki
Yapraklanmalarına bile anlam katıyordu
Yazı ve tura…
Yazı gelirse sen,
Tura gelirse sensizlik.
Tura gelirse dahası var:
Başka bir gemi, başka bir rota…
Şimdilik gönlümde fırtına.
Şimdi hayata
Farklı bir köşeden bakıyorum.
Bağrışıyor insanlar,
Bir amaçları var gibi.
Hayatı bir an düşünseler,
Donup kalırlar.
Şehrin yakamozları dalgalarla sevişirken,
Ben sevmekten biraz çekiniyorum.
Dalgalar kıyıya vururken,
Ben kendimi yollara vuruyorum.
Sevdayı arıyorum.
Onu tam bulacağımda
Bir akşamın yorgunluğunda
En kalabalık caddenin
Tam ortasında
Bir şeye takılmış gibi dururken
Sana doğru akan bir boğaza dönüyorum
Yokluğun güneşin önüne geçmiş,
Dünyamı karartıyor.
Lütfeyle sevgili,
Güzel gözlerini kapatma
Artık ne pembe bahar güldürür beni,
Köşedeki evin sessizliği…
Bekliyorum;
İçerden ya sen çıkacaksın ya da pembe panter(!)
Pembe panter göründü(!)
Sen yoksun.
Bir şehir yıkılıyor içimde
Ben altında kalıyorum bu sessizliğin
Mahkemeler kuruluyor
Ve ben yargılanıyorum
Her çocuk dünyaya gelirken korkar
Ve ağlar
Bilmez dışarıda ne nimetler var
Öyle hazin bir dert ki bu
Ne ismi var ne de kimseye anlatılır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!