Tadını çıkarmak varken, canını çıkardınız.
Evet her şeyin, hem de her şeyin...
Papatyaları yoldunuz,
güvercinleri kovaladınız,
balonları patlattınız,
tabakları kırdınız...
Ne değişik yaratıklarsınız.
Tam olan bir şey görmesin gözünüz,
parçalamak için canınız pahasına parçalanırsınız.
Onu bunu bıraktım da,
asıl biz nasıl insanlarız?
Göz göre göre verdik kalplerimizi avuçlarınıza,
bilemedik; siz parçalamadan duramazdınız...
Kayıt Tarihi : 25.4.2014 20:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!